Yazar "Dicle, Abdullah Nuri" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 11 / 11
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe An Educational Approach for Decreasing Internet Addiction: Motivational Interviewing Psycho-Education Program(Ani Yayincilik, 2021) Dicle, Abdullah NuriPurpose: The objective of the study was to examine the impact of The Motivational Interviewing Psycho-Education Program which was prepared based on the method of Motivational Interviewing by the researcher on the Internet addiction level of the Internet-addicted students who studied in university. Research Methods: Experimental design based on ''Pre-Test - Post- Test and Follow Up Model with Control Group'' was used in the study. The Motivational Interviewing Psycho-Education Program with the experimental group was carried out in 10 sessions in the form of 120-150-minute. No studies were conducted with the control group. The Personal Information Form and Internet Addiction Scale were applied to obtain the necessary data from the internet-addicted students who would form the study group in the present study. The Motivational interviewing psycho-education program was prepared by the researcher by scanning the literature and taking the opinions of experts. Findings The present study found that motivational interviewing psycho-education program was effective in reducing/decreasing the internet addiction levels of the internet-addicted university students and that this effect continues in the follow-up test that was applied six months later. Implications for Research and Practice: It was suggested that a placebo group could also be formed in a new study to be conducted, the psychological counseling and guidance center staff of the school could implement psycho-education programs on different levels and groups regarding internet addiction to test the effectiveness of the program. Also, the effectiveness of the program could be tested on different individuals and study groups. The findings of the study were discussed and interpreted in the light of the relevant theoretical information and field type, and suggestions for practitioners were presented. (C) 2021 Ani Publishing Ltd. All rights reservedÖğe KABUL VE KARARLILIK TERAPİSİ BAĞLAMINDA BİR BİBLİYOTERAPİ ÖRNEĞİ: SİMYACI ROMANI(2021) Seyrek, Özgür Demirci; Ersanlı, Ercümend; Dicle, Abdullah NuriPsikolojik esneklik son kuşak bilişsel davranışçı terapilerden Kabul ve Kararlılık Terapisi için bireyin yaşanası, anlam dolu bir ömür sürdürebilmesinde anahtar bir kavram olarak ifade edilebilir. Psikolojik esnekliğin altı unsuru, bireyin değerlerini kendisine rehber edinmesi, bilişsel ayrışma, şimdiye odaklanma, değerler doğrultusunda kabul, bir bağlam olarak kendililik ve değerli bir yaşam için harekete geçmektir. Kabul ve kararlılık terapisine göre psikolojik yardım ilişkisinde kullanılabilen birçok teknik mevcuttur. Bu çalışmada ise danışanın işlevsiz tutumlarına dair iç görü geliştirmesinde yaşadığı güçlüğe hitap eden okuma materyalleri ile buluşturmayı esas alan bibliyoterapi tekniği konu edilmiştir. Bu amaçla, bibliyoterapi için ‘’Paulo Coelho’nun Simyacı’’ adlı eseri Kabul ve Kararlılık Terapisi bakış açısıyla incelenmiş ve psikolojik esnekliğin altı unsuru bağlamında yapılan alıntılar ile ayrıntılı olarak değerlendirilmiştir. Sonuç olarak bu çalışma ile danışanın yaşadığı güçlükleri çözümlemesi için iç görü geliştirmesine yardımcı olmak amacıyla Simyacı adlı romanın bibliyoterapi uygulaması için faydalı olabileceği vurgulanmakta.Öğe Koronavirüs Salgınının Psikolojik Yansımaları ve Salgınla Başa Çıkma(2020) Hatun, Osman; Dicle, Abdullah Nuri; Demirci, İbrahimBu araştırma amacı Covid-19’un psikolojik yansımalarını ve salgınla başa çıkmanın nasıl gerçekleştiğini incelemektir. Bu amaç doğrultusunda keşfedici sıralı karma yöntem kullanılarak iki ayrı çalışma gerçekleştirilmiştir. Çalışma 1’de Covid-19 olgusunun nasıl deneyimlendiğini ve günlük yaşamdaki psikolojik yansımalarını keşfetmek ve açıklamak amacıyla Fenomenolojik desen tercih edilmiştir. Çalışmanın verileri çevrimiçi odak grup görüşmesi ve katılımcılara internet üzerinden gönderilen açık uçlu sorular aracılığıyla toplanmıştır. Çalışmaya 14’ü kadın, 16’sı erkek olmak üzere 30 kişi katılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre Covid-19 salgını deneyimi ve salgının psikolojik yansımaları Koronavirüs Gerçeğiyle Tanışma-Farklı Bir Deneyim, Yaşam Tarzının Değişmesi-Koronalı Günler, Koronavirüs Korkusuyla Başa Çıkma ve Salgın Sonrası Gelişim temalarında açıklanmıştır. Covid-19 salgını nedeniyle insanların sosyal hayatı, yakın ilişkileri, ekonomik hayatı olumsuz yönde etkilenmiş, yaşam rutinleri değişmiştir. Salgın riski insanlarda korku, kaygı, öfke gibi duyguları tetiklemiştir. Salgın korkusuyla başetmek için katılımcıların bilişsel, aşkın, ilişkisel ve davranışsal başetme stratejilerine başvurdukları anlaşılmıştır. Ayrıca Covid-19 salgınının katılımcıların hayatında olumlu gelişmelere de yol açtığı görülmüştür. Çalışma 2’de ise Salgınla Başa Çıkma Ölçeği’nin (SBÇÖ) geliştirilmesi ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma 2’in katılımcıları 484 kişiden oluşmaktadır. Çalışma 1’de ortaya çıkan Salgınla Başa Çıkma teması ve literatürden hareketle ölçek maddeleri yazılmış ve uzman görüşleri de alınarak geçerlik ve güvenirlik çalışmaları yapılmıştır. Yapılan analizler sonucunda Salgınla Başa Çıkma Ölçeği’nin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu görülmüştür. Cinsiyet değişkeni açısından bulgular incelendiğinde, kadınların SBÇÖ’nün bilişsel ve aşkın başa çıkma alt boyut puanları ve Covid-19 Korkusu Ölçeği puanları erkeklere kıyasla anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur. Ayrıca Covid-19 korkusu yüksek olan katılımcıların düşük olanlara göre bilişsel, aşkın ve ilişkisel başa çıkma puanlarının daha yüksek olduğu görülmüştür. Sonuç olarak, bu çalışmanın, Covid-19 olgusunun insan hayatındaki psikolojik yansımalarının daha iyi anlaşılmasına, salgınla başa çıkma sürecinde yetkililere, ruh sağlığı çalışanlarına ve araştırmacılara önemli katkılar sunacağı beklenmektedir.Öğe Media Literacy Education in Turkey: An Evaluation of Media Processes and Ethical Codes(Educational Sciences: Theory & Practice, 2010) Elma, Cevat; Kesten, Alper; Dicle, Abdullah Nuri; Uzun, Elif MercanThe purpose of this study is to evaluate school principals’, teachers’, parents’, and students’ opinions, arising from participation in a pilot program which used a media literacy curriculum in Turkey. The research population covers all seventh grade students who attended the media literacy course during the 2006-2007 academic year, in five pilot cities and their teachers, principals, and families. A semi-structured one-on-one interview technique was used to collect data. In order to determine students’ opinions regarding media’s conformance to ethical codes, five ethical codes were determined and the “Basic Ethical Codes for Media to Follow Scale” was developed. The study results clearly show that principals, teachers, and parents have serious concerns with the content and quality of national publishing and broadcasting. Participants’ critiques generally concentrate on media’s corrupting social values for the sake of ratings and circulation, and they violate individuals’ rights and exaggerate in publishing and broadcasting. Students, especially from four of the pilot program cities, state that media has problems concerning processes and ethical codes, and it conforms to ethical codes sometimes or hardly-ever. The study results show that students’ opinions regarding media’s objectiveness, respect for individual rights, honesty, congruence for responsible broadcasting, and strengthening social values in publishing and broadcasting coincide with those of the principals, teachers, and parents.Öğe Medya Okuryazarlığı Eğitiminin Okul Yöneticilerinin Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi.(Hacettepe Üniversitesi Egitim Fakültesi Dergisi, 2009) Elma, Cevat; Kesten, Alper; Dicle, Abdullah Nuri; Mercan, Elif; Çınkır, Şakir; Palavan, Özcan[Abstract Not Available]Öğe Motivasyonel görüşme uygulamalarının otostik çocuğa sahip ailelerin kaygı düzeylerine etkisi(The Fifth International Congress of Educational Research, 2013) Dicle, Abdullah NuriBu araştırma, araştırmacı tarafından Motivasyonel Görüşme tekniğine dayalı olarak hazırlanmış Motivasyonel Görüşme Uygulamalarının otistik çocuğa sahip ailelerin kaygı düzeylerine etkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaç doğrultusunda araştırmada, Motivasyonel Görüşme Uygulamalarının otistik çocuğa sahip ailelerin kaygı düzeylerine etkisi var mıdır? sorusuna yanıt aranmıştır. Araştırmanın deney ve kontrol grubu otistik çocuğa sahip toplam 22 ebeveynden oluşmuştur. Araştırmada “Kontrol Gruplu Ön-test ve Son-test Modele” dayalı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmada çalışma grubunu oluşturan otistik çocuğa sahip ailelerden gerekli verileri elde etmek amacıyla Kişisel Bilgi Formu ve Spielberger Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri ön-test olarak uygulanmıştır. Deney grubu ile araştırmacı tarafından hazırlanan Motivasyonel Görüşme Uygulamaları haftada 2 kez, 90-120 dakikalık oturumlar şeklinde, 5 hafta süresince 10 oturum olarak Bafra Otistik Çocuklar Eğitim Merkezinde gerçekleştirilmiştir. Kontrol grubu ile hiçbir çalışma yapılmamıştır. Deney ve kontrol gruplarına Spielberger Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri son-test olarak uygulanmıştır. Deney ve kontrol gruplarına uygulanan Spielberger Durumluk-Sürekli Kaygı Envanterinden aldıkları ön-test ve son-test puanları araştırmanın denencelerini test edecek şekilde düzenlenmiştir. İstatistiksel analizler sonucunda, deney ve kontrol grubunun durumluk – sürekli kaygı düzeyleri ön-teste göre düzeltilmiş son-test ortalama tutum puanları arasındaki farkın anlamlı oluğu ve motivasyonel görüşme uygulamalarına katılan otistik çocuğa sahip ebeveynlerin durumluk – sürekli kaygı düzeyleri son-test tutum puanlarının, ön-test tutum puanlarından anlamlı bir şekilde farklılaştığı görülmüştür. Elde edilen bulgular literatür ışığında değerlendirilmiş ve motivasyonel görüşme uygulamalarının otistik çocuğa sahip ailelerin durumluk-sürekli kaygı düzeylerinin azalmasında etkili olduğu sonucuna varılmıştır. Programın etkililiğini test etmek amacıyla izleme ölçümünün yapılabileceği, yapılacak yeni bir çalışmada bir plasebo grubunun da oluşturulabileceği, ailelere bireysel rehberlik ve psikolojik danışmanlık hizmetlerinin de verilebileceği, bu teknik ve programın diğer engel grubuna sahip çocukları olan ebeveynlere de uygulanabileceği önerilmiştir.Öğe Otizmli Çocuga Sahip Ebeveynlerin Otizme Iliskin Görüsleri: Türkiye ve Iran Örnekleminde Karsilastirmali Nitel Arastirma(Amasya Üniversitesi, 2019) Mameghani, Shiva Saeighi; Gençoglu, Cem; Ersanli, Ercüment; Dicle, Abdullah NuriBu arastirmada Türkiye ve Iran’da otistik çocuga sahip ebeveynlerinçocuklarinin otizmine iliskin görüslerinin karsilastirmali olarakbelirlenmesine yönelik durum tespiti niteliginde betimsel incelenmesiamaçlanmaktadir. Arastirmada her iki ülkeden anne-babalarin çocuklarininotizminin nedenlerine, almis olduklari egitime, geleceklerine ve çocuklarininotistik olmasinin ailelerine etkisine iliskin görüsleri yari yapilandirilmisgörüsme teknigi kullanilarak incelenmistir. Arastirmanin çalisma grubunu, 2017yilinda çocuklari Türkiye’de Samsun ilinde ve Iran’da Tebriz ilinde özel egitimve rehabilitasyon merkezlerinde egitim gören 20 ebeveyn (10 Türkiye, 10 Iran)olusturmustur. Ebeveynlerin arastirmaya seçilmesindeki ölçütler çocuklarininresmi kurumlardan otistik tanisi almis olmasi ve çocuklarinin en az bir yildirrehabilitasyon merkezinden egitim aliyor olmasi olarak belirlenmistir.Örnekleme alinan ebeveynlerden her iki ülkeden 8’i anne, 2’si babadanolusmaktadir. Arastirmada veri toplama araci olarak arastirmacilar tarafindanilgili literatür de göz önüne alinarak gelistirilen yari yapilandirilmis birgörüsme formu kullanilmistir. Formda demografik sorularin disinda “Nedenler,Egitim, Gelecek ve Aile” baslikli dört temel tema belirlenmistir. Görüsmedeebeveynlerin ses kayitlarindan elde edilen veriler yazili hale getirilmis veyazili olarak kaydedilen veriler analiz edilmistir. Arastirma sonucunda her iki ülkede yasayanotistik çocuga sahip ebeveynlerin ait olduklari kültürel ve sosyal dinamiklergöz önünde bulunduruldugunda benzer sosyal, psikolojik ve ekonomik zorluklaryasadiklari sonucuna ulasilmistir. Arastirmada elde edilen sonuçlar ilgililiteratür isiginda tartisilmis ve önerilere yer verilmistir.Öğe Televizyon - Online İzleme Bağımlılığı(2021) Dicle, Abdullah NuriTelevizyon bağımlılığı belirli bir televizyon içeriğinin müptelası olmak değildir. Televizyon bağımlılığı, içeriğin ne olduğunu umursamadan bir araç olarak televizyona bağlanmaktır. İddialara göre, televizyonla bir şey, bizi onu izlemeye ve başladığımızda düşündüğümüzden daha uzun süre izlemeye zorlar. Televizyon bağımlılığın gelişmesinde risk oluşturan başlıca nedenler: Her iki ebeveynin çalışması sonucu bakıcı yetersizliği ya da istismarı (bebeği ya da çocuğu çoğu zamanını televizyon karşısında oturtturma, televizyon karşısında yemek yedirtme, uyutma...), Çocuğun çok hareketli ya da dikkat sorunu olması sonrası bakım verenin çocuğun hareketini azaltmak için televizyonu açması, Etrafında yaşıtlarının olmaması nedeniyle bakım verenin çocuğun sıkılmasını azaltmak için TV açması, Çocuğun gelişimine ve öğrenmesine faydası olur düşüncesiyle bakım veren tarafından TV açılması, Ebeveynlerin ya da bakım verenlerinde TV bağımlısı olmaları, Ebeveynler arasındaki çatışmalar, Maddi yetersizlikler, Sosyal ve Çevresel desteğin az olması olarak sıralanır. Televizyonun bilinçli bir şekilde kullanıldığında aileye, okula ve topluma yardımcı olabilecek bir araç konumunda olduğu da unutulmamalıdır. TV seyretmenin sosyal bazı kazançları da vardır. Bunlar arasında paylaşımda bulunma, bazı olumlu tavırları öğrenme vb. sayılabilir. Televizyon izlemenin toplumsal anlamda, dünyada olup bitenlerden haberdar etmesi, insanın bilgi dağarcığını genişletmesi, yeni kelimeler ve kavramlar öğreterek, dilini geliştirmesi, boş zamanlarını değerlendirmesi, hoşça vakit geçirmesini sağlaması, hayal gücünü geliştirmesi ve yaratıcılığını yönlendirerek tamamıyla açığa çıkartması gibi önemli görevleri de bulunmaktadır. Televizyon çocuğun gelişim özelliklerine uygun olarak kullanıldığında çocuğun dil gelişimini hızlandırma, görsellerden anlam çıkarma becerisini geliştirme, doğru modellerle toplum tarafından benimsenen davranışlar kazandırma gibi faydaları da vardır. Türk insanlarının televizyon bağımlılığı konusunda Avrupalı ve Amerikalı halkla benzerlik göstermektedir. Televizyon bağımlılığı üzerine yapılan çalışmalar sonucunda Kilo Problemi ve Beslenme Alışkanlıkları, Okul Performansının Zayıflaması ve Öğrenme Güçlükleri, Davranış ve Gelişim Sorunları, Zamanı Öldürme, Sosyal Etkinlik, Aile ve Model Alma, Uyku Bozukluğu ve Duygusal Stres, Şiddet Problemi, Dikkat Problemi başlıkları ortaya çıkmıştır. Başta “Diyalektik Davranışçı Terapi (DDT)” olmak üzere; Motivasyonel Görüşme gibi farklı tedavi yöntemlerinin bağımlılığın tedavisinde etkili olduğu değerlendirilmektedir. Televizyon bağımlılığından kurtulmak için bazı öneriler getirilmiştir.Öğe TELEVIZYON BAGIMLISI ILKOKUL ÖGRENCILERININ BAGIMLILIK DÜZEYLERINE MOTIVASYONEL GÖRÜSME PSIKO EGITIM PROGRAMININ ETKISI(Milli Egitim Bakanligi, 2019) Dicle, Abdullah NuriÖz: Bu arastirmanin amaci, televizyon bagimlisi ilkokul ögrencilerine grupyasantisi yoluyla ve literatür destegiyle, televizyon bagimliliklarini önleyebil-mek düsüncesiyle hazirlanan Motivasyonel Görüsme Teknigine dayali olarakgelistirilen Televizyon Bagimliligini Önleme Psiko-Egitim Programinin etkilili-gini arastirmaktir. Çalisma, deney ve kontrol gruplu ön test son test uygulan-masina dayanan, yari deneysel desende düzenlenmistir. Arastirmada, gönüllüilkokul ögrencilerinin katilimi ile olusturulan 16 kisilik deney grubu ile deneygrubu ile benzer demografik özelliklere sahip 16 kisilik kontrol grubu yer almis-tir. Egitimden önce her iki gruba da ön test uygulanmistir. Ön-testin ardindandeney grubuna 5’i grup uygulamasi, 1’i izleme olmak üzere toplam 6 oturum-luk Motivasyonel Görüsme Teknigine dayali gelistirilen Televizyon BagimliliginiÖnleme Psiko-Egitim Programi uygulanmistir. Egitimin ardindan her iki grubada son-test uygulanmistir. Arastirmada, arastirmaci tarafindan hazirlanan Kisi-sel Bilgi Formu ile Balantekin (2009) tarafindan gelistirilen, geçerlik ve güvenirlikçalismalari yapilan Televizyona Bagimlilik Ölçegi kullanilmistir. Verilerin analizisonucunda deney grubu ile kontrol grubu arasinda ön test puanlari açisindananlamli bir farklilik olmadigi görülmüstür. 5’i grup uygulamasi, 1’i izleme olmaküzere toplam 6 oturumluk Motivasyonel Görüsme Teknigine dayali gelistirilenTelevizyon Bagimliligini Önleme Psiko-Egitim Programinin ardindan uygulananson test puanlarina bakildiginda, deney grubunun kontrol grubundan olumluolarak anlamli düzeyde farklilastigi bulunmustur. Elde edilen bulgular literatürisiginda degerlendirilmis ve televizyon bagimlisi üniversite ögrencilerinin tele-vizyon bagimliligi düzeylerinin azalmasinda/düsmesinde Motivasyonel Görüs-me Teknigine dayali gelistirilen Televizyon Bagimliligini Önleme Psiko-EgitimPrograminin etkili oldugu sonucuna varilmistir. Programin etkililigini test etmekamaciyla izleme ölçümünün yapilabilecegi, yapilacak yeni bir çalismada bir pla-sebo grubunun da olusturulabilecegi, önerilmistir.Öğe Türkiye'de Medya Okuryazarlıgı Egitimi: Medyanın Isleyisi ve Etik Ilkeler Açısından Bir Degerlendirme(Kuram ve Uygulamada Egitim Bilimleri, 2010) Elma, Cevat; Kesten, Alper; Dicle, Abdullah Nuri; Uzun, Elif MercanBu çalışmada, Türkiye’de medya okuryazarlığı eğitiminin uygulandığı pilot okullardaki yönetici, öğretmen, veli ve öğrencilerin medyanın işleyişi ve medyanın etik ilkelere uyma konusundaki görüşlerinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın evrenini, 2006-2007 öğretim yılında beş pilot ildeki uygulama okullarında medya okuryazarlığı dersini alan 7. sınıf öğrencileri, bu dersi veren öğretmenler, okul yöneticileri ve öğrenci velileri oluşturmaktadır. Veri toplamak amacıyla yarı yapılandırılmış görüşme yöntemi kullanılmıştır. Öğrencilerin medyanın etik ilkelerine uyma konusundaki görüşlerini belirlemek amacıyla beş temel etik ilke belirlenerek “Medyanın Uyması Gereken Temel Etik İlkeler Ölçeği” geliştirilmiştir. Çalışma sonuçlarına bakıldığında katılımcıların Türkiye’de ulusal düzeyde yapılan yayınların içeriğine ve niteliğine ilişkin ciddi eleştiriler dile getirdikleri görülmüştür. Bu eleştirilerin genel hatlarıyla medyanın reyting ve tiraj uğruna toplumsal değerleri yozlaştırma, kişilerin özel yaşamlarına müdahale etme ve hiçe sayma, yayınlarda abartıya yer verme konularına odaklandığı saptanmıştır. Öğrenciler, medyanın işleyişi ve etik ilkeler açısından sorunlar yaşandığını, medyanın bu ilkelere kısmen ya da nadiren uygun davrandığını dile getirmişlerdir. Öğrencilerin Türkiye’deki medyanın yayınlarda tarafsız davranma, kişi haklarına saygı duyma, dürüstlük, sorumlu yayın anlayışına uyma ve toplumsal değerleri güçlendirme ilkeleri konusundaki görüşlerinin yönetici, öğretmen ve veli görüşleriyle örtüştüğü de görülmektedir.Öğe Üniversite Ögretim Elemanı Yetistirme Programında “Tolerans Egitiminin” Yeri ve Önemi(Uluslararası Yüksekögretim Kongresi: Yeni Yönelisler ve Sorunlar, 2011) Ersanlı, Ercümend; Dicle, Abdullah NuriToplumsal bar›fl ve huzurun sa¤lanmas› ve ruh sa¤l›¤›n›n korunmas›nda; bireyin tolerans düzeyinin önemli oldu¤ u bir gerçektir. Tolerans, “herhangi bir zarar görmeden, strese, yüke, ac›ya, bask›ya vb. dayanma, katlanma yetisi” olarak tan›mlanmaktad›r. Tolerans, içsel gerilime yine kendi içinden güç alarak bir dayanma ve tahammül etme durumudur. Farkl›l›klara müdahale etme gücü olmad›¤› halde onlar› kabul etme ise tolerans de¤il, tevekküldür. Birey bu içsel gerilimini toleransla dengelemeye, bir anlamda da ruh sa¤l›¤›n› korumaya çal›flmaktad›r. Olumlu ruh sa¤l›¤›n›n temelinde bireyin kendisinin veya baflkalar›n›n da yanl›fllar yapmas›na izin verme, esnek olabilme, belirsizlikleri kabullenebilme, engellenme efli¤ini yüksek tutma ve kendi sorumlulu¤unu tafl›yabilme vard›r. Tolerans bütün bu temellerin göstergesi olup ak›lla karar verildi¤i için daha çok ak›l ifli, hoflgörünün gönülle kabul edildi¤i ve r›za ile yap›ld›¤› için gönül ifli oldu¤unu söyleyebiliriz. ‹nsan iliflkileri aç›s›ndan da önemli olan tolerans, karfl›s›ndakinde direnç oluflumunu engeller. Çünkü direncin olufltu¤u yerde iletiflimi zorlafl›r. ‹liflkiler zorlafl› r ve dolay›s›yla de¤iflim engellenir. Bu nedenle tolerans de¤iflime zemin haz›rlayan bir tutumun ifadesi olarak da görülebilir. Ayn› zamanda tolerans bir uzlaflma zemini haz›rlad›¤›ndan toplumun demokratikleflmesine de katk› da bulunmaktad›r. Anlafl›l›yor ki tolerans, insan iliflkilerinin düzenlenmesinde, demokratik ortam›n oluflturulmas› nda oldukça önemli anlay›fl ve tutumu ifade etmektedir. Üniversite ve ö¤retim eleman› demokrasinin geliflmesinde rol model olmalar› beklenen bir durum oldu¤una göre, ö¤retim eleman› yetifltirme politikas›n›n do¤ru belirlenmesi ve sürdürülebilmesi için üniversite ö¤retim elemanlar›n›n tolerans düzeylerinin belirlenmesine de ihtiyaç duyulmaktad›r. Bu nedenle ö¤retim elemanlar›n›n ald›klar› e¤itim alan›na, akademik durumuna, yafl ve cinsiyet de¤iflkenlerine göre tolerans düzeylerinin belirlenmesi ve tolerans düzeylerinin yükselmesi için, ö¤retim eleman› yetifltirme programlar›n›n düzenlenmesi ile ilgili öneriler gelifltirilmifltir.
