16. VE17. YÜZYIL AVRUPARESİM SANATINDA ÇİÇEK İMGESİ VE KOKU ALEGORİSİ
[ X ]
Tarih
2020
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Avrupa Resim sanatında 16. yüzyıl Hollandalı ve Flaman natürmort sanatçıları; her bitkinin çeşitli renk ve dokularını, çiçeklerin inceliğini, kök ve yaprağın organik ritimlerinihassasbirduyarlılıkla resmetmişlerdir. Yılın aynı zamanında çiçek vermeyen bitkileri hayali olarak tasarlayıp çiçekimgelerinisembolikifadelere dönüştürmüşlerdir. Coğrafi keşifler ve yeni bulunan bitki türleri, botanik bilimindeki ilerlemeler, dört element üzerine yazılan resimlikitaplargibidünyayıtanıma doğrultusundaki tümaraştırmalar, çiçek imgelerinin sembolik anlatımını güçlendirmiştir. Ortaçağ resim sanatında teolojik bir metafor olan çiçek imgeleri, 16. yüzyıldan itibaren; resim sanatının doğa, edebiyat ve şiirle olan ilişkisine felsefi bir boyut kazandırmıştır. Avrupa’da 17.yüzyılda erken modernitenin belirleyiciliği ile duyu kavramına olan hümanistik ve bilimsel ilginin artmış ve çiçek imgeleriyle bağlantılı olarak çoksayıdakokualegorisiresimleri yapılmıştır. Duyular geleneksel rollerinden çıkarak dünyevi hazların ve nesnelleştirilen bedeningöstergelerinedönüşmüştür. Özellikle 17. yüzyıla ait çiçek resimleri ve koku alegorileri natüralist anlayışın da ötesinde kültürel bir alanı işaret etmektedir.Bu makale, 16. ve 17. yüzyıl Avrupa resim sanatındaki çiçek imgelerinin sembolik anlamlarının; teoloji, doğa bilimleri, edebiyat gibi farklı disiplinlere nasıl katkı sağladığını göstermeyi amaçlamaktadır. Ayrıca çiçek imgelerine bağlı olarak gelişen koku alegorisi resimleri analiz edilerek yeni bir bakış açısı ile ele alınmıştır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Ortaçağ ve Rönesans Çalışmaları, Edebiyat, Sanat, Edebi Teori ve Eleştiri
Kaynak
Sanat Dergisi: Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
2020
Sayı
36
