Eski Uygur Türkçesi örneğinde eşdizim (Altun yaruk, maytrisimit, huastuanift, kuanşi im pusar)
[ X ]
Tarih
2023
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Sinop Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Eşdizimlilik, iki ya da daha fazla kelimenin sıklıkla bir araya gelerek oluşturduğu anlamlı sözcük birliktelikleridir. Bugünkü modern anlamı ile ilk defa 1957'de Firth tarafından kullanılan eşdizimlilik kavramı devamında Halliday ve Sinclair aracılığıyla geliştirilmiştir. Genel olarak sıklık temelli ve anlam temelli şeklinde kullanılan iki farklı yaklaşım mevcuttur. Sıklık temelli yaklaşımın savunucuları Firth, Halliday ve Sinclair iken anlam temelli yaklaşımın savunucuları Cowie, Howarth ve Mel'cuk'tur. Bu çalışmada Eski Uygur Türkçesine ilişkin metinlerden oluşturulmuş bir derlem yardımıyla eşdizimi belirlemeye yönelik ölçütler ve eşdizimlilik tasnifleri göz önünde bulundurularak isim+ isim, isim+ fiil ve sıfat+ isim formları ile gerçekleştirilen eşdizimli sözcükler incelenmiştir.
Collocations are meaningful word combinations formed by two or more words often coming together. The concept of collocation, which was first used by Firth in 1957 in its modern sense, was developed by Halliday and Sinclair. There are two approaches, frequency-based and meaning-based. The representatives of the frequency-based approach are Firth, Halliday, and Sinclair, while the representatives of the meaning-based approach are, Howarth, and Mel'cuk. In this study, with the help of a corpus composed of Old Uyghur Turkish texts from the Old Turkish period, the criteria for determining collocations and collocation classifications were taken into consideration.
Collocations are meaningful word combinations formed by two or more words often coming together. The concept of collocation, which was first used by Firth in 1957 in its modern sense, was developed by Halliday and Sinclair. There are two approaches, frequency-based and meaning-based. The representatives of the frequency-based approach are Firth, Halliday, and Sinclair, while the representatives of the meaning-based approach are, Howarth, and Mel'cuk. In this study, with the help of a corpus composed of Old Uyghur Turkish texts from the Old Turkish period, the criteria for determining collocations and collocation classifications were taken into consideration.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Türk Dili ve Edebiyatı, Turkish Language and Literature
