Tanzimat Dönemi’nde Oksidentalist Söylemin Kuruluşu: Namık Kemal Ve Renan Müdâfaanâmesi
[ X ]
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Fransız filolog ve tarihçi Ernest Renan, 1852’de Fransa’da İslam ve Bilim başlıklı bir konuşma yapmıştır. Bu konferansta Renan, İslam ülkelerin geri kalmışlığının sebeplerini sorularla tartışmış ve oryantalist bir bakış açısıyla Doğu’nun geri kalmışlığını İslam ile birleştirmiştir. Doğu’ya Afrika ülkeleri dâhil bakıldığı zaman o bölgelerde yaşayanların bilim ve gelişmelere kapalı bir düşünce biçimleri olduğunu, ayrıca Batı’nın fikir ve maneviyatına karşı nefret içinde olduklarını belirtir. Renan’ın bu konferansta dile getirdiği düşünceleri, İslam dünyasında pek çok tepki ile karşılanmıştır. Bu doğrultuda Ernest Renan’ın görüşlerine pek çok itiraz yapılmıştır. Namık Kemal, 1883’te, Ernest Renan’a karşı reflektif bir şekilde karşıt görüşlerini dile getirerek Midilli’de hapishanede Renan Müdâfaanâmesi’ni yazmıştır. Bu eser, Ernest Renan’a karşı yazılmış İslâm dünyasında görülen en ateşli reddiye olarak tarihe geçmiştir. Eserde, Ernest Renan’ın İslam’ı ve İslam düşünürlerini tanımaması ve yanlış yargılarda bulunması vurgulanarak İslam’ın bilim ve felsefe alanlarındaki önemli düşünürlerine yer verilmiş ve Ernest Renan’ın İslam hakkındaki olumsuz düşünceleri eleştirilmiştir. Renan Müdâfaanâmesi, Batı’nın oryantalist bakışına karşı Doğu’dan verilmiş bir cevaptır. Bu çalışmada oksidentalizmin kavramsal çerçevesi çizilerek oksidentalist bir söylem olarak Namık Kemal’in Renan Müdâfaanâmesi değerlendirilecektir. Türk edebiyatında oksidentalist söylemin kuruluşu bağlamında Renan Müdâfaanâmesi’nin önemi ortaya çıkarılacaktır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Beşeri Bilimler, Edebiyat
Kaynak
Şarkiyat Mecmuası
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
44
