KNOWLEDGE LEVEL OF 112 AMBULANCE SERVICE EMPLOYEES ON THE TREATMENT OF CRUSH SYNDROME IN THE FIELD: THE CASE OF IZMIR PROVINCE
[ X ]
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Paramedik Egitiminde Standardizasyon ve Akreditasyon Dernegi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Objective: In the research, it was aimed to determine the knowledge level of ambulance service employees working in disasters about the treatment of crush syndrome in the field.Materials and Methods: The research is a descriptive study and it was carried out on Izmir 112 Ambulance Service employees. The data were collected with a questionnaire form developed by the researchers. The sample of the research consists of Izmir Provincial Ambulance Service Chief Physician, Izmir 112 Command and Control Center and Emergency Health Services Stations in the central location. A total of 310 112 Ambulance Service employees participated in the research. The data obtained from the Crush Syndrome Knowledge Level Questionnaire were transferred to the SPSS 24.0 program. By analyzing the data, the descriptive features and knowledge levels of the people participating in the research were compared.Results: A total of 310 people participated in the research. 79.7% of the Ambulance Service employees who participated in the research stated that they had received training on crush syndrome. These trainings include in-service trainings such as trauma advanced life support training, basic module training, UMKE training during high school, university and graduate education, trainings of non-governmental organizations and professional development trainings, as well as information obtained from articles and books. Significant differences were found in the level of knowledge of the Ambulance Service personnel regarding the treatment of crush syndrome in the field, depending on age, occupation, education level, tenure, encountering with crush syndrome in their professional life, thinking that their knowledge is sufficient and receiving education.Conclusion: All employees in the Emergency Health Services who show the first reflex in disasters and emergencies should be supported with in-service training. Education of health professionals is part of disaster risk management. These trainings should not be just theoretical trainings. In particular, Ambulance Service employees should be able to recognize cases that develop crush syndrome in the field and apply the necessary treatment algorithms. By creating different trauma scenarios, employees should be given the opportunity to apply the knowledge they have learned.
Amaç: Arastirmada afetlerde görevli ambulans servisi çalisanlarinin sahada crush sendromunun tedavisi hakkindaki bilgi düzeylerinin belirlenmesi hedeflenmistir.Gereç ve Yöntem: Arastirma tanimlayici bir arastirma olup Izmir 112 Ambulans Servisi çalisanlari üzerinde gerçeklestirilmistir. Veriler arastirmacilar tarafindan gelistirilen anket formu ile toplanmistir. Arastirmanin örneklemini Izmir Il Ambulans Servisi Bashekimligi, Izmir 112 KKMve merkez konumdaki Acil Saglik Hizmetleri Istasyonlari olusturmaktadir. Arastirmaya toplam 310 112 Ambulans Servisi çalisani katilmistir. Arastirma verileri SPSS 24,0 programina aktarilmistir. Veriler analiz edilerek arastirmaya katilan kisilere ait tanimlayici özellikler ve bilgi düzeyleri karsilastirmalari yapilmistir.Bulgular: Arastirmaya katilan Ambulans Servisi çalisanlarinin %79,7’si crush sendromu ile ilgili egitim almis olduklarini ifade etmislerdir. Bu egitimler; lise, üniversite, yüksek lisans egitimleri sürecinde, travma ileri yasam destegi egitimi, temel modül egitimi, UMKE egitimleri gibi hizmet içi egitimler olarak, sivil toplum kuruluslarinin egitimleri ve mesleki gelisim egitimleri ile ayni zamanda makale ve kitaplardan edinilen bilgileri içermektedir. Ambulans servisi çalisanlarinin sahada crush sendromu tedavisindeki bilgi düzeylerinde; yas, meslek, ögrenim durumu, görev süresi, meslek yasamlarinda crush sendromu olgusu ile karsilasma durumu, bilgisinin yeterli oldugunu düsünme ve egitim alma durumlarina bagli anlamli farkliliklar tespit edilmistir.Sonuç: Afet ve acil durumlarda ilk refleksi gösteren acil saglik hizmetlerinde çalisanlar hizmet içi egitimlerle desteklenebilir. Saglik profesyonellerinin egitimi, afet risk yönetiminin bir parçasidir. Bu egitimler sadece teorik egitimler olmamalidir. Özellikle ambulans servisi çalisanlari sahada crush sendromu gelisen vakalari taniyabilmeli ve gerekli tedavi algoritmalarini uygulayabilmelidir. Farkli travma senaryolari olusturularak, çalisanlara ögrendigi bilgileri uygulayabilme imkâni yaratilmalidir.
Amaç: Arastirmada afetlerde görevli ambulans servisi çalisanlarinin sahada crush sendromunun tedavisi hakkindaki bilgi düzeylerinin belirlenmesi hedeflenmistir.Gereç ve Yöntem: Arastirma tanimlayici bir arastirma olup Izmir 112 Ambulans Servisi çalisanlari üzerinde gerçeklestirilmistir. Veriler arastirmacilar tarafindan gelistirilen anket formu ile toplanmistir. Arastirmanin örneklemini Izmir Il Ambulans Servisi Bashekimligi, Izmir 112 KKMve merkez konumdaki Acil Saglik Hizmetleri Istasyonlari olusturmaktadir. Arastirmaya toplam 310 112 Ambulans Servisi çalisani katilmistir. Arastirma verileri SPSS 24,0 programina aktarilmistir. Veriler analiz edilerek arastirmaya katilan kisilere ait tanimlayici özellikler ve bilgi düzeyleri karsilastirmalari yapilmistir.Bulgular: Arastirmaya katilan Ambulans Servisi çalisanlarinin %79,7’si crush sendromu ile ilgili egitim almis olduklarini ifade etmislerdir. Bu egitimler; lise, üniversite, yüksek lisans egitimleri sürecinde, travma ileri yasam destegi egitimi, temel modül egitimi, UMKE egitimleri gibi hizmet içi egitimler olarak, sivil toplum kuruluslarinin egitimleri ve mesleki gelisim egitimleri ile ayni zamanda makale ve kitaplardan edinilen bilgileri içermektedir. Ambulans servisi çalisanlarinin sahada crush sendromu tedavisindeki bilgi düzeylerinde; yas, meslek, ögrenim durumu, görev süresi, meslek yasamlarinda crush sendromu olgusu ile karsilasma durumu, bilgisinin yeterli oldugunu düsünme ve egitim alma durumlarina bagli anlamli farkliliklar tespit edilmistir.Sonuç: Afet ve acil durumlarda ilk refleksi gösteren acil saglik hizmetlerinde çalisanlar hizmet içi egitimlerle desteklenebilir. Saglik profesyonellerinin egitimi, afet risk yönetiminin bir parçasidir. Bu egitimler sadece teorik egitimler olmamalidir. Özellikle ambulans servisi çalisanlari sahada crush sendromu gelisen vakalari taniyabilmeli ve gerekli tedavi algoritmalarini uygulayabilmelidir. Farkli travma senaryolari olusturularak, çalisanlara ögrendigi bilgileri uygulayabilme imkâni yaratilmalidir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Disaster, Crush Syndrome, 112 Ambulance Service Employees
Kaynak
Hastane Öncesi Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
7
Sayı
1
