Yemeni Zaydis’ View of Ottoman Caliphate During the Period of Abdulhamid II
[ X ]
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Mustafa Süleyman ÖZCAN
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Beginning from the 19thcentury, invasive actions of Western states towards Ottoman territoriessteadily increased. Sultan Abdülhamid II had to be vigilant all the timeagainst the danger of separatist movements claiming caliphate among Muslimcommunities. Zaydi imams who called themselves “caliphs” and claimed to be descendants of the Prophet Muhammad hadbeen keeping the inner regions of Yemen under their control. As a result of animportant operation performed in 1872, the Ottoman Empire expanded itsdominance over Yemen to cover the inner regions as well. Zaydi imams feltuncomfortable with the new developments. They began to revolt against thegovernment frequently on the basis of increased rights of non-Muslims with theproclamation of the Tanzimat, especially by giving certain religiousjustifications. The efforts to compromise betweenImam Yahya and the Ottoman government failed when Abdulhamid II was dethroned.
XIX. yüzyildan itibaren Batili devletlerin Osmanli topraklariüzerindeki isgal hareketleri gittikçe artti. Sultan II. Abdülhamid, Müslümantoplumlar arasinda halifelik iddiasiyla ayrilikçi hareketlerin baslamasitehlikesine karsi sürekli tetikte olmak durumunda kaldi. Kendilerini “halife”olarak isimlendiren ve Hz. Muhammed’in soyundan geldiklerini ifade eden Zeydîimamlar, daha önce Yemen’in iç bölgelerini kendi kontrolleri altindatutmaktaydi. Osmanli Devleti 1872’de gerçeklestirdigi önemli bir harekâtsonrasinda Yemen hâkimiyetini iç kesimleri de kapsayacak sekilde genisletti.Zeydî imamlar yeni gelismelerden oldukça rahatsizlik duydular. Özellikle birtakim dinî gerekçeler gösterip, Tanzimat’in ilani ile birlikte gayrimüslimlereverilen haklarin artirilmasini öne sürerek yönetime karsi sik sik isyan etmeyebasladilar. Imam Yahya ile Osmanli yönetimi arasinda gerçeklesen uzlasma çabalariII. Abdülhamid’in tahttan indirilmesi ile sonuçsuz kaldi.
XIX. yüzyildan itibaren Batili devletlerin Osmanli topraklariüzerindeki isgal hareketleri gittikçe artti. Sultan II. Abdülhamid, Müslümantoplumlar arasinda halifelik iddiasiyla ayrilikçi hareketlerin baslamasitehlikesine karsi sürekli tetikte olmak durumunda kaldi. Kendilerini “halife”olarak isimlendiren ve Hz. Muhammed’in soyundan geldiklerini ifade eden Zeydîimamlar, daha önce Yemen’in iç bölgelerini kendi kontrolleri altindatutmaktaydi. Osmanli Devleti 1872’de gerçeklestirdigi önemli bir harekâtsonrasinda Yemen hâkimiyetini iç kesimleri de kapsayacak sekilde genisletti.Zeydî imamlar yeni gelismelerden oldukça rahatsizlik duydular. Özellikle birtakim dinî gerekçeler gösterip, Tanzimat’in ilani ile birlikte gayrimüslimlereverilen haklarin artirilmasini öne sürerek yönetime karsi sik sik isyan etmeyebasladilar. Imam Yahya ile Osmanli yönetimi arasinda gerçeklesen uzlasma çabalariII. Abdülhamid’in tahttan indirilmesi ile sonuçsuz kaldi.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Abdulhamid II, Zaydi Imams, Yemen Revolts, Caliphate, Ottoman
Kaynak
Insan ve Toplum Bilimleri Arastirmalari Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
8
Sayı
3
