Yazar "Anbarpinar, Elif" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe ÇIN’DE GELENEGIN KARSISINDA BIR SERGI: CHINA/AVANT-GARDE(Düzce Üniversitesi, 2020) Anbarpinar, ElifÇin’de Kültür Devrimi sonrasinda çagdas sanat ekonomik, politik ve kültürel degisimlerle birlikte sekillenmistir. Özellikle 1980’li yillarda Çin’in Bati’yla olan etkilesimi, gelenegin karsisinda modern ve yeni olana kapilarin açilmasini, kisa sürede dinamik bir sanat ortami olusmasini saglamis ve bu da 1989 yilindaki ‘China/Avant-Garde’ sergisi ile sonuçlanmistir. Makalede Mao ve sonrasi dönemde yasanan toplumsal ve politik degisimlerin beraberinde açilan ‘China/Avant-Garde’ sergisi, gelenek karsisindaki tutumlarini yansitma sekilleriyle ön plana çikan sanatçi çalismalariyla birlikte ele alinmis ve pek çok açidan da ilkleri yasattigi vurgulanmistir.Öğe Echo ve Narcissus Miti Üzerinden Okumalar ve Yeni Medya Sanatina Yansimalari(Süleyman Demirel Üniversitesi, 2020) Anbarpinar, ElifTarih boyunca pek çok düsünürü, sairi, edebiyatçiyi, sanatçiyi hatta tip alanindan insanlari bile etkileyen, her disiplinde farkli versiyonlariyla kaleme alinan Echo ve Narcissus mitinde ortak öykü, kendisine ilgi duyanlari (Echo) reddetmesi üzerine cezalandirilarak kendi yansimasiyla karsilasmasi ve gölün yüzeyinde karsilastigi bu yansimaya duydugu askla yok olarak ya da bir tür metamorfoza ugrayarak kendi adini verdigi bir çiçege dönüsmesidir. Mit antik çaglardan günümüze düsünürler tarafindan farkli sekillerde yorumlanmistir. Rönesans’tan günümüze ise degisen imkan ve olanaklarla birlikte resimden, fotografa ve sinemaya sanatçilarin çalismalarinda da karsilik bulmustur. Bu arastirmada Echo ve Narcissus miti üzerinden yapilan okumalarla, yeni medya sanati ve bu alanda çalismalar yapan Bill Viola, Sam Baron ve Andy Cameron, Pipilotti Rist, Daniel Rozin, Random International, Jason Burges, Claudia Hart, Eugenia Lim gibi sanatçilar odak alinmistir.Öğe MAGARA ALEGORISI VE GÖLGE ARKETIPI BAGLAMINDA ÇAGDAS SANAT NESNESI OLARAK ISIK-GÖLGE ENSTALASYONU(Sibel KILIÇ, 2020) Demir, Rabia; Anbarpinar, ElifSanat tarihi boyunca plastik bir hacimlendirme araci olan isik ve gölge, çagdas sanatta eseri olusturan malzemelerden biri olarak sanat nesnesine dönüsmüstür. Resmin ögelerinden biri olan isik ve gölgenin sanatta kullanimi dönemlere ve sanatçilara göre degisiklik göstermistir. Kimi zaman plastik birer öge olarak betimlenen isik-gölge kimi zaman sembolik anlamlari öne çikarilarak kullanilmis, Çagdas sanatta ise yapibozuma ugratilarak sanati olusturan malzemelerden birine dönüstürülmüstür. Çagdas sanat, nesneyi dönüstürerek yeni malzemelerin kullanimini olanakli hale getirirken, her türden malzemeyi sanat nesnesi olarak kullanmis ve malzemedeki hiyerarsiyi ortadan kaldirmistir. Çagdas sanatin malzemeye olan bu yaklasimi konu içinde geçerli olmus, her seyin sanatin konusu olmasi ile birlikte sanatta öteden beri var olan “yüksek sanat” algisi da sarsilmistir. Çagdas sanatta her seyin, sanatin malzemesine ve konusuna dönüsmesi sanat alanini ve tanimini genisletmistir. Sanat alani ve tanimindaki bu genisleme malzemeyle birlikte çagdas sanatçilarin kisisel bellekten-toplumsal hafizaya, felsefeden-psikolojiye kadar genis bir konu yelpazesi ile isler üretmelerini saglamistir. Bu baglamda çalismada, Platon’un “magara alegorisi” ve Jung’un “gölge arketipi” kavramlarinin yeniden yorumlandigi, isik ve gölgenin ise sanat nesnesi olarak kullanildigi enstalasyonlara odaklanilmistir. Bu enstalasyonlarda gölge ve onun olusmasini saglayan isigin malzeme olarak kullanilmasi üzerinde durularak çagdas sanatta isik ve gölgenin, konu ve kompozisyon için feda edilen birer araç olmaktan çikarak nesne olarak yeniden deger kazanmasi üzerinde durulmustur.
