Yazar "Çobanoglu, Rahime" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Türkiye'de Iklim Degisikligi Egitimi: Bloom Taksonomisi'ne Göre Bir Program Analizi Çalismasi
    (Sinop University, 2024) Bas, Hasret; Çobanoglu, Rahime
    Iklim degisikligi ile ilgili toplumsal farkindaligin artirilmasi ve eyleme geçme kapasitesinin güçlendirilmesi uluslararasi çevre sözlesmeleri tarafindan bir gereklilik olarak tanimlanmistir. Bireylerin bu küresel soruna yönelik derin bir anlayis ve bilinçli dav-ranislar gelistirmeleri için okullarda erken yaslardan itibaren iklim degisikligi egitimi verilmesi beklenmektedir. Ögretim programlarinda iklim degisikligi konusuna etkili bir sekilde yer verilmesi, bu egitimin niteligini artirmak açisindan büyük önem tasi-maktadir. Doküman incelemesi yöntemine basvurulan bu çalismada, Türkiye’de ilkokul kademesinde (1.- 4. Siniflar) uygulanan Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler ögretim programlarinin (Millî Egitim Bakanligi, 2023) kazanimlari ve içerigi iklim degisikligine iliskin olarak incelenmistir. Iklim degisikligi ile ilgili kazanimlar yenilenmis Bloom Taksonomisi boyutlarina göre siniflandirilmistir. Bulgular, incelenen bes ögretim programinda yer alan 181 kazanimdan yalnizca 17’sinin dogrudan iklim degisikligi ile ilgili oldugunu göstermektedir. Ilgili kazanimlarin büyük çogunlugunun “anlama” (f= 5) düzeyinde oldugu ve kazanimlarin çogunlukla “kaynaklarin kullanimi” (f= 6) konu alaninda yogunlastigi tespit edilmistir. Bu bulgular, iklim degisikligi konusundaki kazanimlarin ilkokul ögretim programlarinda sayica yetersiz ve kapsaminin yüzeysel oldugunu göstermektedir. Ögretim programlarindaki kazanimlarin gözden geçirilerek iklim degisikligi ile ilgili çesitli konu alanlarinda Bloom Taksonomisinin daha üst düzeylerine yönelik kazanimlarin çesitlendirilmesi önerilmektedir.
  • [ X ]
    Öğe
    Türkiye’de Ögretmen Egitimi: Erken Cumhuriyet Dönemi’nden Günümüze Gerçeklesen Degisimlerin Analizi
    (Gazi Üniversitesi, 2025) Yildirim, Ali; Çobanoglu, Rahime
    Bu çalismada alanyazin incelemesine dayali olarak Erken Cumhuriyet Dönemi’nden günümüze Türkiye’de ögretmen egitimi alaninda gerçeklesen temel degisimler analiz edilmektedir. Bu degisimler yedi dönem altinda tartisilmaktadir: Erken Cumhuriyet Dönemi ögretmen egitimi (1923-1937), halk egitimi odakli ögretmen egitimi (1938-1954), yapisal degisimler-kisa dönemli çözümler isiginda ögretmen egitimi (1955-1981), akademik disiplin odakli ögretmen egitimi (1982-1997), mesleki gelisim odakli ögretmen egitimi (1998-2005), akademik disiplin odakli ögretmen egitimine dönüs (2006-2017) ve esnek program odakli ögretmen egitimi (2018-günümüz). Bu tarihsel analiz, bazi degisimlerin önemli girisimler ve yaklasimlar olarak ögretmen egitiminin niteliginin gelistirilmesine önemli katkilar sagladigini, diger bazi degisimlerin ise ögretmen egitiminin yönünün ne olmasi gerektigi konusunda yasanan kararsizliklar içinde var olan programlarin kapsamli degerlendirmesi yapilmadan atilan adimlar oldugunu göstermektedir. Ögretmen egitimi ile ilgili dikkat çeken önemli sorunlar arasinda nicel kaygilarla kisa dönemli uygulamalara basvurarak ögretmen yetistirilmesi, uygulamadan uzaklasan akademik disiplin odakli ögretmen egitimi anlayisinin programlarin belirlenmesinde etkili olmasi ve program çesitliligi ya da esnekligi ilkesinin ögretmen egitiminde amacina yönelik olarak kullanilamamasi yer almaktadir. Ögretmen egitimi programlarinda nitelige dönük atilacak adimlar, tüm paydaslarin etkin katilimi ile ögretmen egitiminin temelinde yatan degerler ve çagdas yaklasimlarin mesleki gelisim ilkesi çerçevesinde yeniden degerlendirilmesini gerektirmektedir.