Mejia, Maickol Salazar2025-03-232025-03-2320211307-98321307-9859https://doi.org/10.18092/ulikidince.570203https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/469522https://hdl.handle.net/11486/3666Bu çalışmada, düzenleyici odakların değişime direnç üzerindeki etkisinde örgütsel iletişimin aracı rolü sorgulanmıştır. Düzenleyici uyum kuramı çerçevesinde oluşturulan araştırma modelinde çalışanların yönelimci veya kaçınmacı düzenleyici odak düzeylerinin değişime direnç üzerinde farklı etkileri olabilir. Bu etki salt düzenleyici odaklar ile açıklanamayabilir ve örgütsel iletişimin bu ilişkide aracı rol oynayabilir. Bu düşünceden hareketle çalışanların yönelimci düzenleyici odakları arttıkça örgütsel iletişim üzerinden değişime dirençlerinin azalacağı, kaçınmacı düzenleyici odakları arttıkça değişime dirençlerinin artacağı düşünülmektedir. Bu kapsamda öncelikle yönelimci ve kaçınmacı düzenleyici odaklar, değişime direnç ve örgütsel iletişim kavramlarına ilişkin kavramsal çerçeveye yer verilmekte, daha sonra, araştırma bölümünde yapılan anket uygulamasına yönelik bulgu ve sonuçlar sunulmaktadır. Sinop ili Boyabat ilçesinde faaliyet gösteren bir üretim işletmesinin 146 çalışanı araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında kullanılan ankette 5’li likert tepki skala türü tercih edilmiştir. Yüz yüze anket yöntemi ile elde edilen verilerin analizi sonucunda; örgütsel iletişimin hem yönelimci hem de kaçınmacı düzenleyici odakların değişime direnç üzerindeki etkisinde tam aracılık rolü gözlenmiştir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessİletişimİşletmePsikolojiArticle03019721010.18092/ulikidince.570203469522