Uçar, Semra2025-03-232025-03-2320202148-371X2651-5148https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/417962https://hdl.handle.net/11486/3955Kuantum fiziğinin temel ilkelerinden biri olan ‘belirsizlik ilkesi’ Alman fizikçi Werner Heisenberg tarafından, 1927 tarihindeortaya atılmıştır. Belirsizlik ilkesi, fiziksel anlamda elektron gibi bir atom altı taneciğinin bazı özelliklerinin aynı anda sonsuzhassaslıkla ölçülemeyeceğini belirtir. Aralarında belirsizlik ilişkisi olduğu bilinen çiftlerden biri momentum –konumdur. İlkeyegöre atom altı bir parçacığın konumu ne kadar az belirsiz ise momentumu o kadar fazla belirsiz olacaktır. Bu ilişkinin tamtersi de geçerlidir. Ölçümün yapıldığı sıra, sonucu değiştirmektedir. Heisenberg belirsizlik ilkesinin matematiksel yapısının ortayakoyduğu bu sonuca göre, evren ile ilgili bilebileceklerimizin bir sınırı vardır. Belirsizliklerin temel nedeninin dalga-parçacıkikiliği olduğu görüşünü kabul eden Heisenberg, durumun evrenin fizik yapısının bir özelliği olarak ortaya çıktığını ve sadeceölçümden kaynaklanmadığını ileri sürmüştür. Böyle bir sonucun şüphesiz felsefi yansımaları olmuştur. Günümüzde da belirsizlikilkesinin ortaya çıkardığı evren tablosu, fizikçiler ve filozoflar tarafından hala tartışılan bir konudur. Bu çalışma, söz konusu felsefiyansımaları, ontolojik ve epistemolojik olarak değerlendirmeyi amaçlamaktadır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessFizikUygulamalıFizikMatematikArticle0147282417962