Acar, Kürşat2025-03-232025-03-2320222147-1037https://doi.org/10.29299/kefad.986952https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1121365https://hdl.handle.net/11486/3461Bu araştırmanın amacı; COVID-19 sürecinde spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin “uzaktan eğitim” kavramına ilişkin algılarının incelenmesidir. Araştırma grubunu 2020-2021 eğitim-öğretim yılında Türkiye’deki çeşitli üniversitelerin spor bilimleri fakültelerinde eğitim alan 510 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmada nitel araştırma desenlerinden olgubilim modeli kullanılmıştır. Katılımcılardan demografik özelliklerinin yanı sıra “Uzaktan Eğitim …. gibidir. Çünkü ….” ibaresindeki boşlukları çevrimiçi bir form aracılığıyla doldurmaları istenmiştir. Veriler içerik analizi yöntemi ile analiz edilerek, kategoriler ve temalar oluşturulmuştur. Katılımcıların 118 metafor ürettiği görülmüştür. Üretilen metaforlar olumlu ve olumsuz iki temada toplanmıştır. Olumlu metaforlar toplam 3 kategori ve bu kategoriler altında yer alan toplam 7 alt kategoriden; olumsuz metaforlar temasında toplam 5 kategori ve bu kategoriler altında yer alan 8 alt kategoriden oluşmaktadır. Katılımcıların uzaktan eğitim kavramına ilişkin en çok “eğitim” kategorisinde metaforlar geliştirdikleri belirlenirken, bu kategorileri “eleştirel yaklaşım” ve “öğretim” kategorileri izlemiştir. Katılımcıların en fazla ürettiği metaforlar verimsiz öğrenim, katkısız eğitim, saçma öğrenim, zorluk ve boşluk şeklinde sıralanmıştır. COVID-19 ve uzaktan eğitim sürecinde spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin yüksek çoğunluğunun (%73,70) olumsuz metafor ürettikleri ve uzaktan eğime yönelik algılarının negatif yönde olduğu sonucuna ulaşılmıştır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessEğitimEğitim AraştırmalarıSpor BilimleriArticle2321764179610.29299/kefad.9869521121365