Güngör, Gözde2025-03-232025-03-2320192147-2610https://hdl.handle.net/11486/25311960sonrasi dönemde Kazan-Tatar Türkleri Edebiyati’nin nesir sahasinda yeni biredebi yönelim gözlenir. Sovyet Edebiyati’nda Krestyanskiy Realizm (???????????????????)Köylü Realizmi] olarak adlandirilan bu akima Tatar Edebiyati’nda“Avil Realizmi”  (Köy Realizmi) denmistir.EmirhanYeniki’nin “Rehmet Iptesler” (1951-52) adli hikâyesi Tatar edebiyatinda “köyrealizmi” akimi dogrultusunda kaleme alinan ilk eserlerden biri olarak kabuledilmekteyse de Kazan-Tatar edebiyatinda bu akimin olgun örnekleri 1960’dan sonragörülmüstür. R. Töhvetullin, G. Besirov, A. Giylacev, E. Yeniki, M. Mehdiyev butürün temsilcileridirler.Köyhikâyesi edebi türünde içerik olarak köyün ve köylünün gündelik yasantisibetimlenir ve toplumsal sorunlar köy hayati hudutlari dâhilinde dile getirilir.Içerige bagli olarak idealize edilen eser kisileri de degisimgöstermektedir:  Savas devri edebiyatindacephe önünde ya da gerisinde yaptiklariyla yüceltilen “fedakâr Sovyet yurttasi”yerini bu devir edebiyatinda “fedakâr köylü”ye birakir.Köy hikâyesi bir edebitür olarak mevcut siyasi ideoloji sinirlari dâhilinde elestiri özgürlügütanimakla birlikte içerikte özellikle Tatarlarin milli meselelerine deginme imkânida sagladigi için yazarlar tarafindan benimsenmistir.Köyrealizmi akimi dogrultusunda eser kaleme alan yazarlardan biri de EmirhanYeniki’dir. Onun Tugan Tufrak” (1959) ve Eytelmegen Vasiyet (1965) adlieserleri köy hikâyesi türünün örneklerindendir. Makalede Yeniki’nin bu ikieserinin temasi ve eser kisileri üzerinden köy realizmi akimi ele alinacak vebu akimin milli kimlik bilincine katkisi degerlendirilecektir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessEmirhan YenikiKöy RealizmiKazan-Tatar EdebiyatiKöy HikayesiArticle720859310.33692/avrasyad.634451https://doi.org/10.33692/avrasyad.634451